حاج محمد نوتی زهی، یکی از شخصیتهای برجسته و تاثیرگذار منطقه، در جوانی و در دوران پیش از انقلاب ، در شغل گمرک مشغول به فعالیت بودند. زندگی ایشان به عنوان یک انسان دلسوز، فهیم و با دانش، همواره در یاد و خاطره مردم باقی مانده است.
در آن زمان، خانه حاج محمد در محلی به نام چاه دیوان، بین زاهدان و زابل قرار داشت. پس از فوت همسرشان، گراناز، ایشان به همراه تنها فرزند پسرشان حاج ملا محمدحنیف، سالها در آنجا به خدمتگزاری ادامه دادند. در ادامه، حاج محمد با خانمی به نام حاج زربخت ازدواج کردند که حاصل این پیوند دو پسر دیگر به نام های حاج غلام و اکبرو سه دختر بود.
حاج محمد نوتی زهی نه تنها به عنوان یک دیندار و پرهیزکار نمونه شناخته میشد، بلکه با روحیهای بلند و سختکوش، تصمیم به ساخت قناتی در محلی گرفت که بعدها به نام محمدآبادحرماگی نام گرفت. حاج محمد بلافاصله بعد از ازدواج دومشان کار ساخت قنات را آغاز کردند. و با وجود تمسخر اطرافیان، ایشان با توکل به خداوند و با تلاش و کوشش بینظیر خود، قنات را به سرانجام رساندند.
پس از ساخت قنات، حاج محمد با برادر همسرش، حاج غلام محمد نوتی زهی، که از شخصیتهای شرافتمند و مامور دادگستری بودند، همکاری کردند و یک دانگ از قنات را به ایشان دادند تا در کنار هم زندگی خوبی را تجربه کنند. حاج غلام محمد نیز شخصیتی مشابه حاج محمد داشت و مورد اعتماد همگان قرار گرفت.
وجه تسمیه نام روستای محمدآبادحرماگی از نام بنیانگذار آن، حاج محمد نوتی زهی، گرفته شده است. این روستا به نمادی از زحمات و تلاشهای ایشان تبدیل شده است.
در نهایت، لازم به ذکر است که این دو دوست و همکار پس از وفاتشان در آرامگاه چشمه زیارت به آرامی آرمیدند و ارواحشان به سوی پروردگارشان شتافتند. یادشان گرامی و دسترنج آنان ابدی و ماندگار باد.
عبدالقیوم نوتی زهی
منبع: وبسایت محمدآبادحرماگیhttps://notizahi.blogsky.com