دیوانگی

دِلا سوْچُ وَتی چَمّانا کوْر مَکَنْ

وتا په هچ کسا چُشْ ناجور مَکَنْ

حیپْ نَهِنْ تئی دلْ سوْچی پَهْ هِچْ

چونن تَرا ای دلْ مَنا کَم زوْر مَکَن

واب شوْ ، تا پِگاها پَه تئ آگاهُنْ

کَسْ نَذانْ پَه درد تئی مَنْ نادِراهُنْ

دیوانَگُنْ ، تَرا باور نَبیْ سَنگ دلْ

تو نَگِنْده ،نَگِنْده چُشْ مُرید بیْ جاهُن

یارب تو آگاهه منی دردا درمان ِ کنْ

سَکْ آشفتَگُنْ منی آشفتگی آسان کنْ

دلْ نتوْن تا سَرا په دیونَگی عادت بکَنت

آتشئ ْ تَه ْدِلنْ، گِنْده با دل چِه کارانِ کنْ

مُرید(مجنون بلوچستان)